Το λύμα της σημερινής κυβερνητικής Κεντροδεξιάς, κατά τις απόψεις του ανεξάρτητου βουλευτή από απόψε κου Τατούλη, είναι επεξηγηματικά το παρακάτω:

Η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύπλευρη κρίση. Κρίση θεσμών και αξιών. Κρίση οικονομική. Κρίση ηθική. Κρίση εμπιστοσύνης. Κρίση που φέρει την υπογραφή όλων των τελευταίων κυβερνήσεων της χώρας. Κρίση για την οποία σήμερα φέρει προσωπική ευθύνη ο Κώστας Καραμανλής. Ο πρωθυπουργός βρίσκεται σε προσωπικό και πολιτικό αδιέξοδο. Δεν έχει όμως κανένα δικαίωμα να οδηγήσει και τη χώρα σε αδιέξοδο. Στις Δημοκρατίες άλλωστε δεν υπάρχουν αδιέξοδα.Σήμερα έχει έλθει η ώρα να φωνάξουμε με θάρρος τα όσα κατ’ ιδίαν συζητάμε. Αρκετά με τις σιωπηλές πλειοψηφίες! Αρκετά με τις διεφθαρμένες κλειστές ομάδες εξουσίας! Ήλθε η ώρα να βρούμε πρώτοι εμείς την τόλμη να απομονώσουμε όλα εκείνα τα νοσηρά στοιχεία που παρεισέφρησαν στους κυβερνητικούς θώκους και αλώνουν καθημερινά με τις συμπεριφορές τους τον δημιουργικό και παραγωγικό χώρο της κεντροδεξιάς. Εμείς, που είχαμε την τόλμη να κατονομάσουμε συγκεκριμένα εκείνους που μπήκαν στην πολιτική όχι γιατί πίστεψαν στις ιδέες και το όραμα της παράταξης αλλά για να αποκομίσουν προσωπικά οφέλη. Εμείς, που είχαμε το θάρρος να προτείνουμε κριτήρια αποτελεσματικότητας κυβερνητικού έργου, προκειμένου οι πολίτες να αποφασίζουν βάσει στοιχείων και όχι καλών ή κακών δημοσίων σχέσεων του εκάστοτε πολιτικού με καλοπληρωμένα παπαγαλάκια των μίντια. Εμείς, που προτιμήσαμε να αποδειχτούμε αληθινοί, έστω κι αν προσωρινά ενοχλήσαμε τις αυλές, τις κλίκες και τις παρέες.Πριν από πέντε χρόνια, ο Κώστας Καραμανλής ενέπνευσε στον τόπο την ελπίδα και ο Έλληνας άρχιζε να ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον. Έκτοτε, τα συνθήματα παρέμειναν ως τέτοια και η απογοήτευση διάχυτη διαβρώνει τις πλέον παραγωγικές δυνάμεις του τόπου. Η σημαία κατά της διαφθοράς γρήγορα υπεστάλη. Η επανίδρυση του κράτους έμεινε κενό γράμμα. Οι μεταρρυθμίσεις άργησαν χαρακτηριστικά. Η καθημερινότητα του Έλληνα από ημέρα σε ημέρα γινόταν ακόμη πιο δύσκολη. Η οικονομία δεν αποτίναξε ποτέ τις χρόνιες στρεβλώσεις της.Με τη σημερινή του πράξη ο πρωθυπουργός αποκαλύπτεται ως συνένοχος. Συνένοχος στη διαφθορά. Συνένοχος στην ανικανότητα. Συνένοχος στην αναποτελεσματικότητα. Με τη σημερινή του πράξη ο πρωθυπουργός πήρε θέση. Ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα, διάλεξε τη διαφθορά από τη διαφάνεια. Επέλεξε το νοσηρό δρόμο της συγκάλυψης από το «όλα στο φως». Ένας πρωθυπουργός σε ομηρία και εγκλωβισμένος σε προσωπικά αδιέξοδα είναι επικίνδυνος για τη χώρα.Είμαι ωστόσο απόλυτα βέβαιος ότι η βάση του κόμματος, ο ουσιαστικός του πυρήνας συνεχίζει να είναι υγιής, να θυμάται τις δεσμεύσεις, να μένει σταθερός στις αξίες και τις ιδέες που υποσχεθήκαμε να υπηρετήσουμε. Δεν αποκοπήκαμε εμείς από αυτά που ονειρευτήκαμε, πιστέψαμε και αγωνιστήκαμε. Η σημερινή ηγεσία είναι εκείνη που παρέκκλινε και πρόδωσε αυτές τις αξίες.Ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλους κληρονόμους και πρίγκιπες της πολιτικής. Οι πολίτες θέλουν καθαρές θέσεις και όχι να ψάχνουν να τις ανακαλύψουν στους χειμαρρώδεις λόγους του νεολαικισμού ένθεν κακείθεν. Οι πολίτες θέλουν αλλαγές στη ζωή τους και όχι μεγαλόπνοα συνθήματα που η μόνη αλλαγή που θα εξασφαλίσουν είναι η παχυλή και πλούσια ζωή των διαφόρων κομματικοδίαιτων του δημόσιου βίου. Οι πολίτες δεν θέλουν άλλα διλήμματα: δεξιά ή αριστερά. Η μόνη επιλογή είναι μπροστά ή πίσω.Σε αυτό το κομβικό σημείο για τη χώρα «δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Καμία κομματική σφραγίδα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις αγωνίες των πολιτών. Κανένα σκοτεινό σχέδιο δεν υπάρχει πίσω από την εμμονή κάποιων από εμάς να λέμε την αλήθεια άφοβα και χωρίς να υπολογίζουμε προσωπικά κόστη. Καμία σκοτεινή συνωμοσία δεν εξυφαίνεται εις βάρος της χώρας.Το χρέος μας είναι τεράστιο. Και το γνωρίζουμε όλοι εμείς που γινόμαστε αποδέκτες της αγωνίας του έλληνα πολίτη στην καθημερινή επαφή μας μαζί του. Ο Ελληνικός λαός δεν χρειάζεται ανθρώπους που αποφασίζουν γι αυτόν χωρίς αυτόν πίσω από κλειστές πόρτες. Δεν χρειάζεται ανθρώπους που απαξιώνουν τις διαδικασίες της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού. Από το «σύστημα ΠΑΣΟΚ» (για να θυμηθούμε τις κατηγορίες που εξαπολύαμε τότε) καταλήξαμε στο «σύστημα Καραμανλή» με τους κουμπάρους και τους υπερέμπιστους Υπουργούς . Η ανεξαρτησία από το σάπιο αυτό σύστημα εξουσίας είναι πλέον μονόδρομος. Πρέπει εμείς να πείσουμε με την ηχηρή μας παρέμβαση ότι μια άλλη πολιτική είναι εφικτή και ότι αυτή η άλλη πολιτική μπορεί να ανατρέψει την κρίση που ενέσκηψε στη χώρα με αποκλειστική ευθύνη του Πρωθυπουργού.

Δεν ξέρω προσωπικά αν με καλύπτουν πλήρως οι επεξηγηματικές κρίσεις του πρώην βουλευτή και υπουργού της Ν.Δ αλλά μαζί με τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις νομίζω ότι καλύπτουν την πλειοψηφία των δημοσκοπημένων, αλλά επίσης -όχι παράδοξα,- και πολλών κεντροδεξιών!

Η Οικονομική κρίση οφείλεται στην υπερσυσσώρευση των κερδών των πολεμοκάπηλων και των κλεπταποδόχων από το αίμα και το μόχθο των λαών.

Παρακολουθώντας αυτά που συμβαίνουν ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στην πατρίδα μας ( δεν είναι δα αυτή τη στιγμή κι ο αφαλός του κόσμου για να χρειάζεται κεφαλαίο Π) βλέπω και ακούω συνεχώς και περισσότερο ότι από τη μια μεριά η αγραμματοσύνη μας, ο παρουσιαζόμενος στον τόπο μας οχαδερφισμός ή δοξαθεϊσμός με πολύ δόση του προαιώνιου καιροσκοπικού χαρακτήρα μας, μας έχει κάνει κυριολεκτικά ευάλωτα και αθεράπευτα θύματα των μηχανισμών πλύσης εγκεφάλου από ένα μεταβατικό ιστορικά, μεταπρατικού τύπου, πολιτικό σύστημα και από μια καθοδηγούμενη από κέντρα συμφερόντων, (συμφερόντων στην ουσία όχι λαϊκών) μιας ελιτίστικης μειοψηφίας της κοινωνίας της αρπαχτής και της αραχτής, που δικαιολογημένα μια κι όλοι τσιμπάμε μας θεωρεί όλους τους μη άρπαγες κι όλους του μη αραγμένους ηλίθιους, ή κατά την ξύλινη πλέον γλώσσα τους, Γραφικούς. Δεν είμαι, ξεκαθαρίζω, υπέρ της Επανάστασης. Η Επανάσταση για να γίνει θέλει πολύ Γνωστική προετοιμασία και αν υπήρξε σε κάποιες Μεγάλες Ιστορικές στιγμές της Ανθρωπότητας γρήγορα εκφυλίστηκε αφήνοντας πίσω της διαχρονικά ελάχιστα μέχρι ασήμαντα στο μέλλον αποτελέσματα. Δεν είμαι και πάλι το ξαναλέω υπέρ της Επανάστασης. Είμαι όμως υπέρ των μικρών καθημερινών επαναστάσεων. Τι εννοώ; Εννοώ ότι από αύριο κρίνοντας την κάθε είδους πληροφορία που φθάνει στην αντίληψή μου θα αγωνίζομαι με όση γνώση διαθέτω και μ' όση θα προσπαθώ να αποκτήσω να μην ανήκω πλέον ούτε στους ηλίθιους μα και σε καμιά περίπτωση στους αραχτούς και στους άρπαγες. Εξάλλου η μεγαλύτερη ευκαιρία να κάνω την μικρή μου επανάσταση είναι η εμπεδωμένη ακόμη δυνατότητά μου να μπορώ με την ψήφο μου να στέλνω στο σπίτι τους όλους τους πολιτικούς, που με τον ένα τρόπο ή άλλο ωφελούν το σύστημα της αραχτής και της αρπαχτής. Η θεωρία της Λερναίας Ύδρας δεν έχει υπόσταση όσο ο λαός έχει μυαλό και θέλει την αλλαγή. Και επιμένω εδώ ότι ο λαός δεν είναι ηλίθιος! Η ακυβερνησία που πολλοί ισχυρίζονται ότι είναι παράγοντας πολιτικής αποσταθεροποίησης βεβαίως και βλάπτει αλλά μήπως και δεν βλάπτει το ίδιο η στρεβλή αντίληψη της Πολιτικής των μεσαζόντων παραγόντων της κρατικής εξουσίας στην αρπαχτή και την αραχτή. Ο Καβάφης οικτίρει τον τόπο τον Ελληνικό και σε καμία περίπτωση δεν τον ευλογεί όταν με τραγικότητα ειρωνική αποφθεγματίζει με το περίφημο και: «οι τρεις βλάπτουν το ίδιο την Αντιόχεια». Μεταξύ των τριών είναι στο χέρι όλων μας με περίσκεψη κι όχι με κατευθυνόμενη συνταγογραφία να βρεθεί ο τέταρτος που θα κάνει την υπέρβαση και θα έρθει σε σύγκρουση με το κατεστημένο, έτσι που ο τόπος να πάρει καινούργια ανάσα και να ξεπεράσει έστω και λίγο την μιζέρια μέσα στην οποία τουλάχιστον και μόνο η Πολιτική ανικανότητα και η Πολιτική αδιαφορία τον έχουν οδηγήσει. Στον τόπο μας οι μόνοι Πολιτικοί που πέτυχαν είναι ελάχιστοι. Πάντως κι αν πέτυχαν κάτι κυριολεκτικά το οφείλουν στην ρήξη τους με την κατεστημένη της εποχής τους πολιτική αντίληψη. Έστω και στον μονόπλευρο και αδιέξοδο δρόμο της διεφθαρμένης, -στον τόπο μας σε μέγιστο βαθμό,- ελεύθερης αγοράς. Όσο και εάν οι μεγάλοι οικονομολόγοι και κοινωνιολόγοι να λένε το αντίθετο, υπάρχουν πολλές ευκαιρίες, μέσω δουλειάς, γνώσης και παραγωγής αληθινά Δικαιότερων Νόμων, να μπει φραγμός και στο Δημοσιοϋπαλληλικό αραλίκι αλλά και στην ασυδοσία και την διαφθορά της αγοράς και μάλιστα σε περιθώρια που και ο λαός θα ωφελούνταν και η παραγωγικότητα σε υγιείς βάσεις κέρδους και κόστους θα ισορροπούσε. Υπάρχουν περιθώρια και κέρδους λογικού και υγιούς ανταγωνιστικότητας πριν να φθάνουμε στα καρτέλ της αλαζονείας και τελικά της ματαιότητας. Κυρίως της ματαιότητας μια και μόνο αυτή στο τέλος απομένει, αφού κανείς απ’ αυτούς στον τάφο δεν πήρε τίποτα μαζί του. Ούτε ιδιωτικά αεροπλάνα , ούτε καράβια, ούτε πολυτελείς επαύλεις, ούτε μετοχές δικές του ή συγγενικών του προσώπων. Πολλών απ’ αυτούς ύστερα από χρόνια ούτε μια επιγραφή του επίθετού τους δεν θα φιλοξενεί το νεκροταφείο. Οι ενδιαφερόμενοι ας κάνουν μια επίσκεψη στα νεκροταφεία και θα το διαπιστώσουν με ευκολία. Η Ζωή είναι μια παγίδα και ξέρει εύκολα να εκδικείται. Όσο για τις φιλοδοξίες τους η Ιστορία τις κρίνει ανάλογα τελικά.

Πολιτική bananiasland

Πολιτική μόρφωση μέχρι παραμόρφωσης.
Λύματα από το mega λεξικό της bananiasland. Ιεραρχικές δομές και διαχειριστικές παραδρομές της Bananiasland. Abebablon από τα Ιδιωτικά και Δημόσια κανάλια και άλλα ενδιαφέροντα από την διεθνή πολιτική σκηνή αλλά και την έγχρωμη εγχώρια!Προς το παρόν ψάχνομαι και ρέπω προς: " Το θου κύριε το στοματί μου!" Αλίμονο αν χρειαστεί να το ανοίξω...
ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΓΙΑ ΜΙΚΡΟΝΟΪΚΟΥΣ ΟΧΙ ΑΠΟ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΑΠΟ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΩΧΑΔΕΡΦΙΣΜΟ!

Α: Χωρίς αλφαβητική ταξινόμηση και χωρίς άναρχη διάθεση.

Ονομασίες λύματος και επεξηγήσεις αυτών και το αντίθετο!

Αρχίδια- παπάρια- καλαμπαλίκια- αμελέτητα- αχαμνά- όρχεις- μπαλάκια-αποτέτοια-… ( Αναζητούνται κι άλλες συνώνυμες λέξεις, βοηθήστε όλο και κάτι θα ξέρετε κι εσείς.) (καινούργια λέξη τα απόκρυφα) = Όλα τα ανωτέρω λύματα είναι επεξηγηματικά της πολιτικής γενικότερα των διαχειριστών του Ευρωμουνόδρομου της Bananiasland.

Συνταγές χειρισμού και γενικότερης αντιμετώπισης του λύματος: Χούφτωμα- Πιάσιμο- Φτύσιμο- Σπάσιμο- Ζάλισμα- Γλείψιμο- Πρήξιμο- Στρίψιμο- Κλάσιμο κ.λπ.: Όλα τα ανωτέρω τα κάνουν στο λύμα του λαού της Bananiasland τα Μ.Μ.Ε. ταΐζοντας τον συνέχεια με: Αρχίδια καπαμά- Αρχίδια καλαβρέζικα- Παπάρια παπάρα- Καλαμπαλίκια με σώς γαλάζιας βαρβατίλας- Αχαμνά με πράσινη σαλάτα- Αμελέτητα ομελέτα κεντροαριστερής μόδας-.Ο Καράμπελας και τα αποτέτοια του είναι αυτός που θα σώσει τον λαό της Bananiasland, από αυτούς που του σκοτίζουν τον κώλο, ενάμισι αιώνα τώρα με τις αρχιδοπαπαρολογίες τους και καλαμπαλικοφερσιματά τους!

Υ. Γ Δεν υπάρχουν λέξεις αισχρές. Υπάρχουν μόνο αισχρές σκέψεις! Νομίζω ότι κάτι τέτοιο το είπε ο Όσκαρ Ουάϊλντ!
Αναρτήθηκε από aggelos στις 10:04 πμ 0 σχόλια
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)