Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΣΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΕΜΠΕΙΡΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ Μ. ΘΕΟΔΟΡΑΚΗ...



ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΟ ΛΑΘΟΣ ΜΑΛΛΟΝ ΤΕΧΝΙΚΉΣ ΤΟΥ ΦΒ, Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΟΥ ΑΝΗΡΤΗΣΑ ΠΡΙΝ 2 ΩΡΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΕΛΛΕΙΜΑΤΙΚΟΣ.. ΚΑΝΩ ΞΑΝΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΩ ΟΛΟΚΛΗΡΟ...


http://www.facebook.com/home.php?sk=lf#!/note.php?note_id=486600437789&id=1284799332


Από μια και μόνο επιδερμική ματιά στις ερωτήσεις και απαντήσεις του Αγωνιστή και τόσο έμπειρου στα Πολιτικά γίγνεσθαι, από πολλών, πολλών ετών, στον τόπο μας Μίκη Θεοδωράκη, ως αρχάριος στην πολιτική σκέψη, πολλά καταλαβαίνω, κι άλλα, αντί για απαντήσεις που όφειλα να διαβάζω, αντί να με διαφωτίζουν, το αντίθετο μου βάζουνε περισσότερα ερωτηματικά στην περιορισμένη γνώση μου… Αυτά λοιπόν τα δεύτερα, και όχι, καθόλου να μην νομισθεί, ωσάν αντίλογο, θα θελα απλά να τα εκθέσω στον κο Μίκη Θεοδωράκη, μέσω της αξιότιμης κόρης του κας Μαργαρίτας…
1)Ναι στην Ανάπτυξη…. Που όμως ουσιαστικά στηρίζεται στο έργο του Λαού…. Κι όχι στα δίκαια κέρδη του απ αυτό, σχήμα οξύμωρο τελείως, όχι δικό σου μα αυτών που έτσι μόνο την εννοούν…

2)Ναι στην αλλαγή του τρόπου της τρυφηλής Ζωής που έζησε και ζούσε (sic) μέχρι σήμερα ο Λαός μας, λες κι από δικό του βίτσιο κι όχι των αναγκών του επιλογή. Δίχως καθόλου να αναφέρεται ότι ο καταναλωτισμός μπήκε απ την πίσω πόρτα και κεκαλυμμένος μέσα απ το χρυσό κουτί, μια κι εξυπηρετούσε τον απαραίτητο, για να γίνεται έτσι ευκολότερα εφικτός, ληστρικό μέσω των τόκων Δανεισμό˙ που πλούτιζε, σίγουρα όχι τον λαό, αλλά τους τοκογλύφους και τους μεσάζοντές του….


3ον) Ναι, να ξεχάσουμε το παρελθόν και να στρωθούμε και πάλι στη δουλειά ( λες και το μαγγανοπήγαδο είχε ποτέ στο τόπο ετούτο σταματήσει)!. Αλλά, παρ όλα αυτά, πώς να ξεχάσουμε το παρελθόν, αφού αυτό δεν μας ξεχνά και μάλιστα αφού μας έχει χειροπόδαρα με νόμους και συνθήκες παγκόσμιους δεμένους˙ χώρια τις κλίκες των τσανογλυφτιδων κι όλων των άλλων λαμογιών, που έχουν το ελεύθερο δια νόμων και δια διεθνών συμβάσεων, χωρίς κανένα έλεγχο να επαυξάνουνε τα κέρδη των ντόπιων και των ξένων συσσωρευτών, πραγματικές ρουφήχτρες, της έντιμης υπεραξίας του κόπου και του ιδρώτα των καημένων μουλαριών, που γύρω, γύρω φέρνουν στο διηνεκές την τροχαλία του μαγγανοπήγαδου, τουτέστιν τον μύλο που μασάει, λαϊκές σάρκες, της αχαλίνωτης ντόπιας και διεθνούς εκμετάλλευσης….

4ον) Ναι στην ανεπαίσθητη, σαν φλερτ νεανικό, μοναχικότητα, που σαν πρωτόγνωρη διστακτικά φλερτάρει με την απόλυτη ανάγκη μέσω της δέσμευσης να ανθίσει… Κι έπειτα είναι η μοναχικότητα στη λύση προβλημάτων λύση; Μα όχι βέβαια, πλέον, μέσα σε μια πραγματικότητα εκ της Προόδου ( Sic) Πολυπολιτισμική…. Άλλο οι εθνικές διαφορές κι άλλο ο δρόμος ο κοινός προς την ανέλιξη της Κοινωνίας του Ανθρώπου… Τελείως κατανοητό… κι αναντίρρητο από μένα.


5ον Μ’ όλο το σεβασμό και μ’ ότι 70 χρόνια εισέπραξα μέσα απ την πορεία σου στα δρώμενα τούτου του Τόπου, φίλε και δάσκαλε εν πολλοίς Μ. Θεοδωράκη, όπως το λες περίπου συμφωνώ, όπως επίσης συμφωνώ στην αρχική σου θέση ότι έτσι κι αλλιώς προκύπτουν κι από τις ίδιες απαντήσεις, στο πως θα βγούμε απ την κρίση, σαν την λερναία Ύδρα διαρκώς και άλλες ερωτήσεις˙ κι εδώ είναι που μόνο διαφοροποιούμε λίγο και λέω ….. Δεν ξεχνώ….. και λέω δεν ξεχνώ γιατί μες στο φτωχό ξερό κεφάλι μου, όπως κι εσύ το λες, το πρόβλημα δεν είναι τωρινό, κι όπως κι εσύ το λες, δεν είναι αμιγώς μόνο Ελληνικό, πλέον δεν φαίνεται μονάχα η κορυφή, μα ξεγυμνώθηκε κι ο κάμπος…. Ε είναι πλέον ο καιρός, μες στα κατάλοιπα κι ετούτης της Δημοκρατίας, που τόσο δεινοπάθησες, όπως κι άλλοι πολλοί, άγνωστοι Στρατιώτες, για να υπάρξει˙ τώρα το ξαναλέω ότι ήρθε η ώρα των Πολιτικών, σε διεθνές επίπεδο, όχι να κάθονται με σταυρωμένα χέρια, μα να πιέσουν πλέον για μια διεθνή Δημοκρατία, με έλεγχο της Ζούγκλας, που ελπίζω οι ίδιοι οι Λαοί και την αποζητούν και τελικά την έχουνε κι αυτοί κι οι γενεές που έρχονται όχι μονάχα ανάγκη, αλλά ελπίζω και θα ελπίζω πλέον απόλυτη Ανάγκη και λίγο, λίγο Πάθος για Αγώνα…. Μ’ έμαθες, κι εσύ, κι άλλοι πολλοί να μου αρέσει η Ειρήνη˙ και έμαθα μόνος μου, επίσης, όμως, ότι ακόμη κι οι Οχτροι σαν θέλουν οι Λαοί φοβούνται…!!
Με όλη την εκτίμηση, λίγες αγνές, έστω και σκέψεις αφελείς, μπρος τη δική σου πείρα….

Α,Κ

Δεν υπάρχουν σχόλια: